قسمتی از متن کتاب قصه های مثنوی مولوی:

یک روزی بود و یک روزگاری. یک بازرگان بود و یک طوطی سخنگو داشت که در قفس گذاشته بود و طوطی با حرف های خود بازرگان را سرگرم می کرد. این بود تا زمانی که بازرگان قصد سفر کرد و می خواست به هندوستان برود. وقتی بازرگان برای حرکت آماده شد از اهل خانه و از غلام و کنیزی که داست پرسید: برای شما چه سوغاتی بیاورم؟ و هریک هر چیزی می خواستند گفتند: یکی شال کشمیری خواست، یکی طاووس خواست، یکی شانه عاج خواست، یکی تنگ شکر خواست، یکی معجون دارو خواست و همچنین هریک سفارشی می دادند، هل، دارچین، زنجبیل، فلفل …

بازرگان همه را یادداشت کرد و بعد برای خداحافظی پیش طوطی رفت و پرسید: تو از هند چه می خواهی؟